عنوان مقاله: آزمون پايداری مالی در ايران
نویسندگان: ژاله زارعی ، سید احمد رضا جلالی نائینی
نشریه: پژوهش های پولی - بانکی ، سال 1392 ، شماره 17
چکیده:
سياست مالی پايدار سياستی است که تضمين میکند نست بدهی دولت به توليد ناخالص داخلی به مقدار تعادلی خويش باز میگردد. اين مطالعه پايداری سياستهای مالی دولت ايران را در بلندمدت و کوتاهمدت بر اساس مطالعه Hamilton and Flavin (1986) و Martin (2000) بررسی نموده است. بررسی روابط بلندمدت بين متغيرهای مخارج و درآمدهای دولت در دوره زمانی 1370 تا 1389 با تواتر فصلی نشان داد که پايداری مالی در ايران ضعيف بوده و دولت حتی با استفاده از چاپ و انتشار پول و درآمدهای حقالضرب و نفت در بلندمدت نتوانسته است مخارجش را از محل درآمدهای خود تأمين مالی نمايد. همچنين، نتايج تحليل کوتاهمدت نشان داد که ايران بدون استفاده از درآمدهای نفتی در دوره زمانی 1370 تا 1389 در وضعيت ناپايداری مالی قرار داشته و حتی با وجود درآمدهای نفتی سياستهای مالی دولت تنها در سالهای 1382 تا 1389 از ثبات برخوردار بوده است.